W przypadku zawarcia umowy na odległość można od niej odstąpić bez podania przyczyny w ciągu 10 dni, ale od tej zasady istnieją jednak pewne wyjątki.
W świetle przepisów ustawy z dnia 02 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. z 2000 r., Nr 22, poz. 271 ze zm.) umową na odległość jest umowa zawarta z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, w szczególności drukowanego lub elektronicznego formularza zamówienia niezaadresowanego lub zaadresowanego, listu seryjnego w postaci drukowanej lub elektronicznej, reklamy prasowej z wydrukowanym formularzem zamówienia, reklamy w postaci elektronicznej, katalogu, telefonu, telefaksu, radia, telewizji, automatycznego urządzenia wywołującego, wizjofonu, wideotekstu, poczty elektronicznej lub innych środków komunikacji elektronicznej. Stroną sprzedającą może być tylko przedsiębiorca. Do zawarcia umowy dochodzi jeśli konsument wyrazi na to zgodę. Nie wystarczy zatem samo wysłanie konsumentowi formularza zamówienia. Posłużenie się środkami porozumiewania się na odległość w celu złożenia propozycji zawarcia umowy nie może odbywać się na koszt konsumenta.
Przepisów o umowach zawieranych na odległość nie stosuje się do umów:
- z wykorzystaniem automatów sprzedających,
- z wykorzystaniem innych automatów umieszczonych w miejscach prowadzenia handlu,
- rent,
- zawartych z operatorami telekomunikacji przy wykorzystaniu publicznych automatów telefonicznych,
- dotyczących nieruchomości, z wyjątkiem najmu,
- sprzedaży z licytacji.
W pozostałych przypadkach konsumentowi przysługuje tzw. prawo do namysłu, czyli odstąpienie od umowy bez podania przyczyny w ciągu 10 dni. Istnieją jednak pewne wyjątki od tej zasady. Prawa odstąpienia od umowy nie stosuje się do:
- świadczenia usług rozpoczętego, za zgodą konsumenta, przed upływem terminu 10 dni;
- dotyczących nagrań audialnych i wizualnych oraz zapisanych na nośnikach programów komputerowych po usunięciu przez konsumenta ich oryginalnego opakowania;
- umów dotyczących świadczeń, za które cena lub wynagrodzenie zależy wyłącznie od ruchu cen na rynku finansowym;
- świadczeń o właściwościach określonych przez konsumenta w złożonym przez niego zamówieniu lub ściśle związanych z jego osobą;
- świadczeń, które z uwagi na ich charakter nie mogą zostać zwrócone lub których przedmiot ulega szybkiemu zepsuciu;
- dostarczania prasy;
- usług w zakresie gier hazardowych;
- sprzedaży artykułów spożywczych dostarczanych okresowo przez sprzedawcę do mieszkania lub miejsca pracy konsumenta;
- świadczenia, w ściśle oznaczonym okresie, usług w zakresie zakwaterowania, transportu, rozrywek, gastronomii.
W pierwszych siedmiu przypadkach strony mogą jednak postanowić inaczej.
Reasumując, jeżeli konsument odstąpi od umowy zawartej na odległość, umowę taką uważa się za niezawartą i konsument zwolniony jest z wszelkich zobowiązań. Jednakże strony muszą dokonać zwrotu tego co sobie nawzajem świadczyły w stanie niezmienionym (wyjątek stanowi sytuacja gdy zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu, czyli np. rozpakowanie towaru). Termin w jakim winien nastąpić zwrot towaru wynosi najpóźniej 14 dni.
