Starosta Skarżyski Jerzy Żmijewski, 20 marca, uczestniczył w uroczystości odsłonięcia tablicy poświeconej plut. Ludwikowi Gruszczyńskiemu ps. „Gruszka”.
Tablica upamiętniająca mieszkańca Skarżyska, uczestnika Powstania Warszawskiego, żołnierza Armii Krajowej, walczącego w oddziałach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, umieszczona została w Szkole Podstawowej nr 3 w Skarżysku-Kamiennej.
Wydarzenie zgromadziło przedstawicieli rodziny plutonowego L. Gruszczyńskiego, lokalnych samorządów, środowisk kombatanckich, instytucji, społeczność szkoły oraz miasta.
Pod tablicą, której treść brzmi:
"Bóg Honor Ojczyzna
Pamięci
Plut. Ludwika Gruszczyńskiego ps. „Gruszka”
1920–1995
Powstańca Warszawskiego
żołnierza AK i PSZ na Zachodzie
wieloletniego mieszkańca Skarżyska-Kamiennej"
złożono kwiaty i wiązanki.
Uroczystość uświetnił program artystyczny, przygotowany przez młodzież szkolną. Przybliżono także postać Ludwika Gruszczyńskiego.
Ludwik Gruszczyński urodził się w 1920 roku we wsi Nadolna koło Chlewisk. Wybuch II wojny światowej zaskoczył go w Warszawie. Tam brał udział w wojnie obronnej 1939 r. Po opuszczeniu stolicy działał w konspiracji w swoich rodzinnych stronach, wspierając m.in. oddziały „Hubala”.
Wybuch II wojny światowej zaskoczył go w Warszawie. Ochotniczo zgłosił się do obrony stolicy i przydzielony został na Pragę-Grochów. Po kapitulacji powrócił do rodzinnej miejscowości Nadolna.
Na przełomie 1939/1940, jako mieszkaniec Nadolnej, czynnie wspierał Wydzielony Oddział Wojska Polskiego mjr. „Hubala” (Henryk Dobrzański). Po pacyfikacjach sąsiednich wiosek: Skołbów i Stefankowa (11.04.1940), w obawie przed niemieckimi represjami wyjechał do Warszawy, gdzie podjął pracę w sklepie p. Borejkiewicza. Aresztowany w sierpniu 1943 r. po godzinie policyjnej w czasie przewożenia żywości. Osadzony na Pawiaku, z którego został wkrótce zwolniony po interwencji swojego pracodawcy.
Po powstaniu trafił do niewoli niemieckiej. Od 5 października 1944 r. jeniec obozu tymczasowego dla AK w Ożarowie Mazowieckim (Kabel-Werke Ozarow), przewieziony do Stalagu 318 Lamsdorf, następnie do Stalagu XVIII C Markt-Pongau, skąd w styczniu 1945 r. uciekł do Szwajcarii. Przedostał się do oddziałów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Uczestniczył w walkach o wyzwolenie Belgii i Holandii. Do 1948 r. służył w PSZ, po demobilizacji powrócił z Anglii do Polski.
W latach 50. XX wieku wraz z rodziną przyjechał do Skarżyska. Pracował na Zakładach Metalowych. Ludwik Gruszczyński zmarł w 1995 r., został pochowany ca cmentarzu na Łyżwach.
Odznaczenia Ludwika Gruszczyńskiego: Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal „Zwycięstwa i Wolności 1945” oraz brytyjski medal „War Medal 1939–45” za udział w walkach na terenie Belgii i Holandii.
fot. Zbigniew Biber